Studzieniec to niewielka wieś w woj. lubuskim, w pow. nowosolskim, w gminie Kożuchów. Jej początki sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1255 roku, kiedy to książę Konrad I, podarował wieś kolegiacie w Głogowie. Najcenniejszym zabytkiem na jej terenie jest XIII-wieczny kościół pw. św. Wawrzyńca. 

Kościół wybudowany został w drugiej połowie XIII wieku z kamienia i rudy darniowej w stylu wczesnogotyckim. Pomimo przebudowy w kolejnych wiekach, zachował swój pierwotny styl. Najstarszą częścią jest prezbiterium, nawa została dobudowana w XIV wieku. Od strony północnej została dostawiona zakrystia. Prezbiterium, trójbocznie zamknięte, jest tej samej szerokości co nawa. Ściany świątyni zostały wsparte przyporami. Od strony południowej do wnętrza świątyni prowadzą dwa wejście. W 1752 roku od strony zachodniej wzniesiona została drewniana, wolnostojąca dzwonnica. Zastąpiła wcześniejszą, z XV wieku. 

 

 

Wnętrze kościoła utrzymane jest w stylu barokowym. Barokowy jest przede wszystkim bogato zdobiony ołtarz główny pochodzący, z pierwszej połowy XVIII wieku. Jego twórca nie jest znany. W jego centralnym miejscu umieszczony został obraz patrona świątyni, czyli św. Wawrzyńca, trzymającego w prawej ręce kratę, zaś w lewej otwartą księgę. Nad jego głową dwa anioły trzymają wieniec laurowy. Powyżej, w zwieńczeniu ołtarza, znajduje się owalny obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Po bokach ołtarza umieszczono dwie figury. Po lewej znajduje się starotestamentowy Aaron, pierwszy dziedziczny arcykapłan z rodu Lewiego. Po prawej umieszczono św. Jana Chrzciciela.

 

 

W kościele warto zwrócić uwagę na jeszcze kilka elementów wyposażenia. Należy do nich drewniana ambona, datowana na rok 1600, która została poddana w 2017 roku renowacji. Na wewnętrznej stronie baldachimu znajduje się malowidło przedstawiające Chrystusa Króla Wszechświata. Bogato zdobione są również drzwiczki prowadzące na ambonę. 

W roku 2018 został również odnowiony barokowy konfesjonał. 

 

 

W kościele warto jeszcze zwrócić uwagę na kamienne elementy jego wyposażenia. Przede wszystkim na renesansową chrzcielnicę pochodzącą z połowy XVI wieku. Wyryta na misie data sugeruje, że została wykonana w roku 1551. 

W prezbiterium,  wmurowane w ściany, zostało kilka płyt nagrobnych wykonanych z piaskowca. M.in. Barbary von Rodenbergerin, zmarłej w 1626 roku w wieku 16 lat. Inna płyta upamiętnia Joachima von Dyherrn, zmarłego w 1572 roku w wieku 2 lat. Na nagrobkach, prócz napisów inskrypcyjnych znajdują się również kartusze herbowe informujące, z jakich rodów pochodzą osoby zmarłe. 

 

 

Płyty nagrobne można również zauważyć na zewnętrznej ścianie kościoła. Wykonane zostały z piaskowca, prawdopodobnie w XVI wieku. Upamiętniają trzy kobiety, wmurowane zostały w ścianę prezbiterium. Jedna z nich poświęcona została kobiecie z rodu von Stosch, żonie Christopha von Diren. Dwóch pozostałych osób nie można zidentyfikować. 

 

 

Warto zajrzeć do kościoła w Studzieńcu. Ta ma mała świątynia kryje w swoich wnętrzach cenne zabytki, warte zobaczenia na własne oczy. POLECAM!!!