Narwiański Park Narodowy położony jest w województwie podlaskim. Utworzony został 1 lipca 1996 roku na obszarze 73,5 km ². Obejmuje dolinę Narwi pomiędzy miejscowościami Suraż na południu i Rzędziany na północy. Celem powołania Parku jest zachowanie występujących tu mokradeł w stanie naturalnym. Objęty jest także światową konwencją o obszarach wodno-błotnych Ramsar (porozumienie podpisane 2 lutego 1971 roku przez niektóre państwa w Ramsar w Iranie, mające na celu prowadzenie wspólnej polityki w sprawie ochrony i zachowania obszarów wodno-błotnych). Jest również częścią europejskiej sieci NATURA 2000.
Narew, na obszarze objętym Parkiem, płynie wieloma korytami rzecznymi, które łączą się i rozdzielają, tworząc prawdziwy labirynt. Cały teren jest podmokły i bagienny. W czasie wiosennych roztopów czy obfitych i długotrwałych opadów deszczu, rzeka wylewa. Cały teren jest trudno dostępny.
Park porasta roślinność bagienna, m.in. szuwary czy trzciny. Gdzieniegdzie można spotkać kępy wierzb, zaś na obrzeżach występują lasy bagienne czyli olsy. Park to również miejsce bytowania i gniazdowania wielu gatunków ptaków, m.in. można spotkać czajki, rycyki, czaple czy błotniaki stawowe. Bogaty jest także świat zwierząt. Migrują tędy m.in. łosie, sarny czy lisy. Do rzadkości nie należą również bobry które mają tutaj swoje żeremia.
To, że teren jest trudno dostępny nie oznacza, że nie można przyrody podglądać w samym centrum bagien. Pierwsza możliwość to spływ kajakowy oznakowanymi szlakami. Druga możliwość, to kładka Waniewo-Śliwno oddana do użytku w 2009 roku. I temu drugiemu rozwiązaniu chciałbym poświęcić kilka zdań.
Ścieżka przyrodnicza o długości około 1100 metrów, łączy ze sobą dwie miejscowości: Waniewo i Śliwno. Leżą one po dwóch stronach Narwi. Połączono je za pomocą drewnianej kładki zamontowanej na palach osadzonych w w bagnach. Na trasie jej przebiegu znajduje się wieża widokowa oraz stanowiska do obserwacji ptaków. Umieszczone zostały również tablice edukacyjne z informacjami na temat zwierząt i ptaków zamieszkujących ten obszar.
Wstęp na teren Parku jest płatny. Bilety wstępu można nabyć w Ośrodku Edukacji Przyrodniczej MŁYNARZÓWKA w Kurowie, kilka kilometrów od Waniewa. Dlatego proponuję rozpocząć przygodę na bagnach narwiańskich właśnie w tej miejscowości. Wejść na kładkę można oczywiście również w Śliwnie. Początkiem wędrówki drewnianą kładką jest wieża widokowa ustawiona na samym skraju bagien. Warto się na nią wdrapać, by teren przyszłej wędrówki zobaczyć z góry.
Z kładki mogą korzystać nie tylko piesi, ale także fani dwóch kółek, a nawet rodzice z wózkiem dziecięcym. Ścieżka jest wygodna, szeroka, bez problemu pokonają ją również dzieci. Dużą atrakcją są pływające pomosty, którymi pokonuje się koryta Narwi. Aby dostać się na drugi brzeg, należy siłą własnych mięśni, przeciągnąć za pomocą łańcuchów barkę z jednego brzegu na drugi. Dlatego dzieci mogą korzystać z pomostów tylko pod opieką dorosłych. Samo przeciągnięcie pomostu nie jest trudne, nawet przez jednego człowieka.
Zanim skorzystamy z kładki, warto zasięgnąć informacji o stanie wód w rzece. Jeśli poziom jest niski, to pływające pomosty są znacznie poniżej kładki, co może utrudnić pokonanie całego szlaku, zwłaszcza turystom z dziećmi oraz rowerzystom (na zdjęciach właśnie stan wody jest bardzo niski, ok. półtora metra poniżej kładki).
Warto wybrać się do Narwiańskiego Parku Narodowego. Kładka Śliwno-Waniewo na pewno będzie dużą atrakcją nie tylko dla najmłodszych turystów. Może pośród szuwarów uda się wypatrzeć sarnę albo łosia, a na niebie ciekawe gatunki ptaków. POLECAM!!!
