Rachowice to niewielka wieś położona w woj. śląskim, w pow. gliwickim, w gminie Sośnicowice. Miejscowość powstała prawdopodobnie  w drugiej połowie XIII wieku. W roku 1295 została wymieniona w księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego. 

W Rachowicach na szczególną uwagę zasługuje późnogotycki kościół pw. Świętej Trójcy. Prezbiterium oraz zakrystia są murowane, zaś nawa i wieża drewniane. Murowana część świątyni powstała na przełomie XV i XVI wieku. W latach 1667-1668 od zachodu dobudowano drewnianą nawę w konstrukcji zrębowej, zaś kilka lat później wieżę w konstrukcji słupowej. Obecna wieża kościoła pochodzi z lat 1780-1790, gdyż pierwotna uległa zniszczeniu, podczas pożaru w 1705 roku. Przez kruchtę w wieży prowadzi główne wejście do świątyni. Przy nawie, od strony południowej, znajdują się soboty. Od strony północnej, soboty zostały przekształcone w przedsionek, z którego prowadzi boczne wejście do kościoła oraz wejście do zakrystii. Murowane prezbiterium wzmocnione jest szkarpami. Od strony północnej do prezbiterium dobudowana została zakrystia. Na ścianie południowej została wmurowana żeliwna płyta nagrobna Franciszka Imieli, położona w 1826 roku przez proboszcza, ks. Jana Nepomucena Imielę, syna zmarłego. 

Przed kościołem, przy bocznym wejściu warto jeszcze zwrócić uwagę na rzeźbę św. Jana Chrzciciela. Data z tyłu, na cokole, sugeruje, że pochodzi z 1938 roku. Kościół otacza cmentarz. 

Wnętrze kościoła posiada wystrój barokowy. W prezbiterium zwraca uwagę piękny, bogato rzeźbiony i złocony, ołtarz pochodzący z ok. 1670 roku. Obraz w nim się znajdujący, prawdopodobnie z XVII wieku, przedstawia Świętą Trójcę.  Niestety byłem w kościele w Niedzielę Palmową i obraz był zasłonięty. Po bokach obrazu zostały umieszczone dwie figury, po lewej świętej Barbary (z wieżą), po prawej świętej Katarzyny Aleksandryjskiej (z mieczem i kołem). Ołtarz wieńczy obraz, przedstawiający świętą, której nie potrafię zidentyfikować. Obstawiałbym świętą Katarzynę Aleksandryjską, ale nie jestem pewien. Nad nim, na samym szczycie została umieszczona figura świętego Jerzego na koniu, który zabija smoka. 

W prezbiterium znajdują się jeszcze figury Najświętszego Serca Pana Jezusa i Najświętszego Serca Maryi. We wnęce ściany południowej została umieszczona rzeźba św. Jana Nepomucena, zaś na łączeniu prezbiterium z nawą, również po stronie północnej znajduje się rzeźba świętego, którego nie potrafię zidentyfikować. Zaryzykowałbym twierdzenie, że to św. Franciszek z Asyżu, ale to tylko moje przypuszczenia. 

Na łączeniu prezbiterium z nawą, po południowej stronie, umieszczona została ambona. Kosz pochodzi prawdopodobnie z początku XVII wieku. Podczas renowacji ambony, pod kilkoma warstwami farby, odkryto malowidła przedstawiające czterech ewangelistów z ich atrybutami. Obrazy datowane są na rok 1620. 

W prezbiterium znajduje się jeszcze drewniana chrzcielnica pochodząca z XIX wieku. Jej wieko zdobi rzeźba obrazująca chrzest udzielany Jezusowi przez Jana Chrzciciela. 

Jednakże na szczególną uwagę zasługują XV-wieczne, kute drzwi, prowadzące z prezbiterium do zakrystii. Składają się z 10 blach połączonych nitami, ważą ok 150 kg. Ich zamek, pomimo upływu wieków, podobno chodzi bez zarzutu. 

W nawie, po lewej stronie umieszczony został późnobarokowy, datowany na początek XVIII wieku, ołtarz boczny poświęcony św. Antoniemu z Padwy. Obok ołtarza, na ścianie, znajduje się figura św. Barbary, pochodząca z drugiej połowy XIX wieku. Jest to rzeźba ludowa, wykonana przez miejscowego artystę. Warto przyjrzeć się płaskorzeźbie na jej podstawie, gdzie została umieszczona scena obrazująca pracę górników. 

W nawie, po prawej stronie, został umieszczony drugi boczny ołtarz, późnobarokowy, również pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku. Poświęcony został Matce Boskiej Bolesnej. Obraz w nim umieszczony, z początku XVIII wieku, przedstawia Pietę. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się  okrągły obraz ze świętym Krzysztofem. Na ścianie obok umieszczona została figura św. Anny Samotrzeciej. 

Przy bocznym wyjściu zauważyłem jeszcze ciekawą kropielnicę. Nie wiem z jakiego okresu pochodzi, ale wygląda bardzo oryginalnie. 

Kościół pw. Świętej Trójcy w Rachowicach warto odwiedzić. W ciągu dnia jest zamknięty, ale przed lub po mszy można spokojnie przyjrzeć się dziełom sztuki, które się w nim znajdują. POLECAM!!!